Kişisel Verilerin Korunması Bağlamında Verileri Yok Etmeme Suçu (TCK Madde 138) ( TARMAN )

Kişisel verilerin gizli kalması ve korunmasına yönelik düşünceler daha önceki dönemlere dayansa da kişisel verilerin korunması hakkı yeni sayılabilecek haklardandır. Devletin, vatandaşlarının kişisel verileri üzerindeki hâkimiyeti her zaman için önemli görülmüş, özellikle güvenlik gerekçesiyle kişisel verilere müdahalede bulunulmuş, gelişen teknolojiyle birlikte hem kamu hem de özel sektörde kişisel veri işleme faaliyeti artmıştır.

Günümüzde, kişisel verilerin işlenmesi ve analizi pazarlama stratejilerinin şekillenmesinde önemli bir yere sahiptir. Hatta kişisel verilerin, dijital çağda bir “modern para birimine” dönüştüğü ve önemli bir ekonomik değere sahip olduğu söylenebilir.1 Kişisel veriler sadece ürünlerin pazarlanması için değil aynı zamanda siyasetin şekillenmesinde, seçim kampanyaların oluşturulmasında da önemli bir etkiye sahiptir.

Kişisel veriler daha fazla işlendikçe kişisel verilere yönelik tehditler de çoğalmış ve kişisel verilerin korunması gerekliliği daha çok hissedilmiştir. Kişisel verilerin önemi her geçen gün artmaya devam ederken konuyla ilgili düzenlemelerin önemi de bir o kadar artmaktadır. Uluslararası alanda ve birçok AB üyesi devlette 20. yüzyılın ikinci yarısından itibaren konuyla ilgili çeşitli düzenlemeler yapılmışken Türk hukuku bu gelişmeleri geriden takip etmiştir.